Το πουλάω το σπίτι !

Κάποτε, το όνειρο του μέσου Έλληνα ήταν...

Κάποτε, το όνειρο του μέσου Έλληνα ήταν να αποκτήσει ένα σπίτι για να μείνει, ένα εξοχικό, και – ιδανικά – περίμενε το εφάπαξ του ή αποταμίευε για να αγοράσει ακόμα ένα ακίνητο προς επένδυση. Για να το μισθώνει.

Πέραν του ότι πάντοτε αμφέβαλα για το πόσο καλή επένδυση είναι ένα ακίνητο – κατοικία, όχι γη -, πλέον, το να είσαι ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας είναι χειρότερο ακόμα και από το να είχες επενδύσει τα χρήματά σου στα γνωστά κουρελόχαρτα του χρηματιστηριακού ράλι του 1999 !

Οι λόγοι είναι προφανείς :

Η διαρκής φορολογική επίθεση, που δέχονται τα ακίνητα τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με την ύφεση στην ελληνική οικονομία, έχουν οδηγήσει τους ιδιοκτήτες τους όχι να πληρώνουν μεγαλύτερο νοίκι στο κράτος από αυτό, που εισπράττουν – αν εισπράττουν, αφού όλο και περισσότερα είναι τα ξενοίκιαστα.

Το Σεπτέμβριο του 2011, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, επέβαλε το γνωστό χαράτσι μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, για να καλύψει δημοσιονομική τρύπα.

Από πού είχε προέλθει αυτή ;

Μεταξύ άλλων, από τη μη είσπραξη – αφού δεν είχαν εκδοθεί τα εκκαθαριστικά – του φόρου ακίνητης περιουσίας του 2010 και του 2011 !

Φόρος, τον οποίο είχε εισαγάγει ο προκάτοχός του, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, μειώνοντας μάλιστα στο μισό το αφορολόγητό του μέσα σε ένα χρόνο και διπλασιάζοντας τον κατώτατο συντελεστή. 

Πέραν του εισπρακτικού χαρακτήρα του συγκεκριμένου φόρου, η νέα - τότε - επιβάρυνση επιβλήθηκε για να αντικαταστήσει το ενιαίο τέλος ακινήτων (ETAK), που είχε επιβάλει ο Γιώργος Αλογοσκούφης, επίσης για λόγους αύξησης εσόδων. 

Και πάει λέγοντας.

Φτάσαμε, λοιπόν, στο 2013, οπότε και η κυβέρνηση συσκέπτεται διαρκώς για να καταλήξει (;) στο πώς θα διαμορφωθεί ο νέος, ενιαίος φόρος στα ακίνητα.

Δεν είναι νέος, λέει το οικονομικό επιτελείο. Απλώς, ενοποιούμε τους υφιστάμενους, και τα επιπλέον έσοδα - πάνω από 4 δισ., όπως αποκαλύπτει σήμερα το news.gr - θα έρθουν από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης (Σημ: δηλαδή, τη φορολόγηση και των χωραφιών). Προφανώς, δεν λαμβάνουν υπόψη την - πραγματική στις περισσότερες περιπτώσεις - αδυναμία πληρωμής των φορολογουμένων. 

Και, μέσα σε όλη την ακατάσχετη διαρροή των πλέον αρνητικών σεναρίων - για να καταλήξουν τελικά σε ένα πιο ήπιο και να πουν ότι τα κατάφεραν να φορολογηθούμε λιγότερο -, προέκυψε και η επαναφορά της αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών. 

Συστήνεται, λέει, επιτροπή για να καταλήξει στο πώς θα εξομοιωθούν με τις πραγματικές. Δηλαδή, πώς θα μειωθούν, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπερνούν πλέον κατά πολύ τις αποτιμήσεις, στις οποίες γίνονται οι όποιες πράξεις.

Είναι, λέει, μνημονιακή υποχρέωση.

Να θυμίσω, απλά, ότι πριν από δυόμισι περίπου χρόνια, το υπουργείο Οικονομικών είχε δημιουργήσει ομάδες εργασίας για να οργώσουν όλη τη χώρα, να καταγράψουν τις πραγματικές τιμές και να προσαρμόσουν ανάλογα τις αντικειμενικές. 

Κατόπιν όλων αυτών, είναι κάτι παραπάνω από προφανές πως το οικονομικό επιτελείο δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του το γεγονός ότι παραμένουν ξενοίκιαστα και δεν προσφέρουν κανένα έσοδο στους ιδιοκτήτες τους - ιδιώτες και επιχειρήσεις - εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα, που συνεχίζουν να φορολογούνται.

Κατόπιν όλων αυτών, θα συμφωνήσω απόλυτα με το Γιάννη Πάριο, που το έχει τραγουδήσει, για άλλους, όμως, λόγους :

Το πουλάω το σπίτι !